Mini Meetings is een serie korte gesprekken met Marci Panis leden in hun studio.

Anik See is schrijver, podcast editor en onafhankelijk radioproducer. Zij is geboren in Canada en kwam twaalf jaar geleden naar Nederland. Zij woont en werkt in Marci Panis. In haar werkkamer van een paar vierkante meter kan zij bergen verzetten. Daar zijn kilometers tekst geschreven en honderden uren geluidsopnames geëdit. Onlangs is een omvangrijk Engelstalig project ‘Migration Trail’ gelanceerd, een initiatief van Alison Killing. Tachtig uur ruw materiaal is door Anik gemonteerd en gemixt naar heldere scenes van in totaal vier uur luisterplezier. MT is een online documentaire gebaseerd op het waargebeurde verhaal van vijf migranten die naar Europa komen. Met gebruik van landkaarten, data, audio en sociale media wordt op een verrassende manier het verhaal verteld waarvan je denkt dat je weet hoe het gaat. In tien dagen volg je twee verschillende routes. Op je eigen mobieltje kan je de sms-jes ontvangen die de vluchtelingen naar hun familieleden stuurden. Dichter bij een vluchtpoging kan je bijna niet komen, ook dankzij de geluidsopnames van bijvoorbeeld aankomende boten en stemmen op de grens van Europa. Door een klein team is dit verhaal in twee jaar tijd tot in de details bijgeslepen tot een intense ervaring: www.migrationtrail.com.

Ook in Anik’s werk als schrijver komen de thema’s reizen en het landschap terug. Ze schreef 4 boeken, fictie en non-fictie, die voor prijzen zijn genomineerd. Check haar website: www.aniksee.com daar kan je ook radiofragmenten horen die gemaakt zijn voor Radio Nederland Wereldomroep, NPR, de CBC, ABC Radio National.

Mini Meetings is een serie korte gesprekken met Marci Panis leden in hun studio.

Bij het betreden van het atelier van Coralie Vogelaar wordt je door vele gezichten aangekeken. Het ene verrast, de ander verontwaardigd, een derde verlegen. Op de grote posters en kleine foto’s aan de muur zijn mysterieuze stipjes en streepjes aangebracht. Als Coralie begint te vertellen ontsluit zich een fascinerende wereld op het snijvlak van actualiteit, technologie, beeldcultuur en wetenschap. Ze analyseert emoties en expressie door middel van data-sets, gigantische hoeveelheden digitale informatie.

Voor haar laatste grote werk Recognized / Not Recognized bijvoorbeeld, maakte ze gebruik van een half miljoen foto’s van persbureaus. In de houdingen van de mensen op die foto’s vond ze patronen, die ze vervolgens door dansers liet nabootsen, uiteindelijk gepresenteerd als video-installatie. Zo deconstrueert ze onze nieuwsbeelden tot poëzie. Dit is een langdurig proces, waarbij eerst een grondige researchfase plaatvindt met gesprekken met deskundigen uit het bedrijfsleven en universiteiten. Dan is er een technische periode van verzamelen en programmeren. Om vervolgens daar een visuele vorm bij te vinden. En zo zijn we weer terug bij de posters, die schetsen blijken te zijn voor haar nieuwste, in april te verschijnen videowerk, een gezichts-choreografie.

Het werk van Coralie draagt een prachtige paradox met zich mee: Qua thematiek en proces is het nauwelijks mogelijk om dichter op deze tijd te zitten, terwijl het resultaat universeel en tijdloos is. Dat toont ons dat achter arche-typische emoties van de mens een enorme complexiteit schuilgaat.

Meer: coralievogelaar.com