Mini Meetings is een serie korte gesprekken met Marci Panis leden in hun studio.
Bij het betreden van het atelier van Coralie Vogelaar wordt je door vele gezichten aangekeken. Het ene verrast, de ander verontwaardigd, een derde verlegen. Op de grote posters en kleine foto’s aan de muur zijn mysterieuze stipjes en streepjes aangebracht. Als Coralie begint te vertellen ontsluit zich een fascinerende wereld op het snijvlak van actualiteit, technologie, beeldcultuur en wetenschap. Ze analyseert emoties en expressie door middel van data-sets, gigantische hoeveelheden digitale informatie.
Voor haar laatste grote werk Recognized / Not Recognized bijvoorbeeld, maakte ze gebruik van een half miljoen foto’s van persbureaus. In de houdingen van de mensen op die foto’s vond ze patronen, die ze vervolgens door dansers liet nabootsen, uiteindelijk gepresenteerd als video-installatie. Zo deconstrueert ze onze nieuwsbeelden tot poëzie. Dit is een langdurig proces, waarbij eerst een grondige researchfase plaatvindt met gesprekken met deskundigen uit het bedrijfsleven en universiteiten. Dan is er een technische periode van verzamelen en programmeren. Om vervolgens daar een visuele vorm bij te vinden. En zo zijn we weer terug bij de posters, die schetsen blijken te zijn voor haar nieuwste, in april te verschijnen videowerk, een gezichts-choreografie.
Het werk van Coralie draagt een prachtige paradox met zich mee: Qua thematiek en proces is het nauwelijks mogelijk om dichter op deze tijd te zitten, terwijl het resultaat universeel en tijdloos is. Dat toont ons dat achter arche-typische emoties van de mens een enorme complexiteit schuilgaat.
Meer: coralievogelaar.com